زندگینامه ایواندر هالیفیلد
ایواندر هالیفیلد در تاریخ 19 اکتبر 1962 در آتلانتا، ایالت جورجیا، آمریکا به دنیا آمد و کوچک‌ترین فرزند از 9 فرزند خانواده‌اش بود. او در محله‌ای فقیرنشین رشد کرد و از کودکی با سختی‌های زیادی مواجه بود. با این حال، از همان دوران نوجوانی استعداد فوق‌العاده‌ای در ورزش‌های رزمی به‌ویژه بوکس از خود نشان داد. او در 7 سالگی شروع به تمرین بوکس کرد و خیلی زود مشخص شد که آینده‌ی درخشانی در انتظارش است. ایواندر در 13 سالگی به تیم ملی جوانان بوکس آمریکا راه یافت و در 20 سالگی به عنوان نماینده آمریکا در المپیک 1984 لس‌آنجلس شرکت کرد؛ جایی که در وزن نیمه‌سنگین مدال برنز گرفت، اگرچه تصمیم بحث‌برانگیز داور در مسابقه نیمه‌نهایی مانع راهیابی او به فینال شد. پس از پایان المپیک، او وارد دنیای حرفه‌ای بوکس شد و به‌سرعت در دسته‌ی کروزرویت (Cruiserweight) پیشرفت کرد. هالیفیلد در دهه 1980 قهرمان بلامنازع وزن کروزرویت شد و پس از آن تصمیم گرفت به سنگین‌وزن (Heavyweight) برود؛ تصمیمی جسورانه که باعث شد در تاریخ بوکس جهان به چهره‌ای افسانه‌ای تبدیل شود.
در دسته سنگین‌وزن، هالیفیلد به اوج شهرت رسید. او در سال 1990 با شکست دادن جیمز باستر داگلاس قهرمان بلامنازع جهان شد و به‌عنوان نخستین بوکسوری که موفق شد در هر دو وزن کروزرویت و سنگین‌وزن قهرمان بلامنازع شود، وارد تاریخ شد. او در طول دهه 90 با برخی از سرسخت‌ترین قهرمانان آن دوران روبرو شد؛ از جمله جورج فورمن، لری هولمز، ریدیک بو، مایک تایسون و لنوکس لوئیس. هالیفیلد به خاطر توان بدنی بالا، استقامت مثال‌زدنی و ذهنیت جنگنده‌اش شناخته می‌شد. یکی از مشهورترین لحظات دوران حرفه‌ای او، مبارزه‌اش با مایک تایسون در سال 1997 بود؛ مسابقه‌ای که به‌دلیل گاز گرفتن گوش هالیفیلد توسط تایسون به‌شدت جنجالی شد و در تاریخ بوکس به‌عنوان یکی از لحظات جنون‌آمیز ثبت شد. هالیفیلد در آن مبارزه پیروز شد و اعتبارش به عنوان قهرمانی خونسرد و مقاوم بیش از پیش تثبیت گردید. او چهار بار قهرمان جهان در دسته سنگین‌وزن شد، دستاوردی بی‌نظیر که تنها تعداد محدودی از بوکسورها در تاریخ به آن رسیده‌اند.
هالیفیلد نه تنها به‌دلیل مهارت‌هایش در رینگ، بلکه به‌خاطر شخصیت فروتن، ایمان مذهبی قوی، و رفتار حرفه‌ای‌اش نیز مورد احترام قرار گرفت. برخلاف بسیاری از رقبای مشهورش که زندگی شخصی پرحاشیه‌ای داشتند، هالیفیلد تلاش کرد زندگی‌اش را بر پایه نظم، انضباط و خانواده حفظ کند، اگرچه بعدها نیز با مشکلات مالی و حقوقی مواجه شد. او پس از بازنشستگی از دنیای بوکس، در پروژه‌های خیریه، مشاوره ورزشی و سخنرانی‌های انگیزشی شرکت کرد. با وجود ثروت کلان در دوران قهرمانی، او به دلیل سرمایه‌گذاری‌های نادرست و هزینه‌های بالا در نهایت دچار مشکلات مالی شد و حتی عمارت مشهور 109 اتاقه‌اش در آتلانتا را از دست داد. با این حال، هالیفیلد همیشه با روحیه‌ای مقاوم و مصمم به راه خود ادامه داد و به‌عنوان الگویی از پشتکار و مبارزه در زندگی شناخته شد.
زندگی ایواندر هالیفیلد، نمونه‌ای واقعی از صعود از فقر به اوج قهرمانی است. او نشان داد که با اراده، تمرین و باور به خود می‌توان از هر مانعی عبور کرد. هالیفیلد نه‌تنها در رینگ، بلکه در زندگی نیز با چالش‌های بزرگی مواجه شد و بارها زمین خورد، اما همیشه بلند شد و ادامه داد. امروزه از او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان تاریخ بوکس یاد می‌شود، کسی که با افتخار، فروتنی و مبارزه‌جویی، نامش را برای همیشه در دل تاریخ ورزش ثبت کرد. او نماد مبارزه واقعی، چه در رینگ و چه در زندگی، باقی خواهد ماند.